ଭାରତୀୟ ଦାର୍ଶନିକ, ସାହିତ୍ୟିକ, ଜାତୀୟତାବାଦୀ ବିପ୍ଳବୀ, ମହାଯୋଗୀ ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ ୧୮୭୨ ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ତାରିଖ ଦିନ କଲକାତାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ସେ ସାତ ବର୍ଷ ବୟସର ହୋଇଥିବାବେଳେ ବାପା କୃଷ୍ଣଧୁନ୍ ଘୋଷ ତାଙ୍କୁ ବଡ଼ ଦୁଇଭାଇଙ୍କ ସହ ପାଠପଢ଼ିବାକୁ ଲଣ୍ଡନ ପଠାଇଦେଲେ। ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଶିକ୍ଷାଗ୍ରହଣ କରି ଇଂରାଜୀ, ଗ୍ରୀକ୍, ଫ୍ରେଞ୍ଚ, ଇଟାଲିଆନ୍ ଆଦି ଭାଷାରେ ପାରଙ୍ଗମ ହୋଇ ଦେଶକୁ ଫେରିଲେ ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ। କିଛି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ସେ ନିଜ ମାତୃଭାଷା ବଙ୍ଗଳା ସମେତ ସଂସ୍କୃତ ଶିଖି ବେଦ, ଉପନିଷଦ୍, ରାମାୟଣ, ମହାଭାରତ ଆଦି ଗ୍ରନ୍ଥ ମଧ୍ୟ ଆୟତ୍ତ କରିଥିଲେ। ବଙ୍ଗ ବିଭାଜନ ପରେ ୧୯୦୬ରେ ସେ ରାଜନୀତିକୁ ପ୍ରବେଶ କରି ଜଣେ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ନେତା ହେଲେ। ସଂଗ୍ରାମୀ ବିପିନ୍ ଚନ୍ଦ୍ର ପାଲ୍ଙ୍କ ସହ ମିଶି ଦୈନିକ ଖବରକାଗଜ ‘ବନ୍ଦେ ମାତରମ୍’ର ମୁଖ୍ୟ ସମ୍ପାଦକ ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଇ ନିଜର ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ମାଧ୍ୟମରେ ଦେଶବାସୀଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କଲେ ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ। ବ୍ରିଟିଶ୍ ଶାସନ ବିରୋଧୀ ଲେଖା ପ୍ରକାଶ କରିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ବର୍ଷେ କାଳ କାରାବରଣ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା। ଜେଲ୍ରେ ଥିବା ସମୟରେ ତାଙ୍କଠାରେ ଉଦୟ ହେଲା ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଚେତନା। ମୁକୁଳିବା ପରେ ୧୯୧୦ରେ ସେ ରାଜନୀତିରୁ ସନ୍ନ୍ୟାସ ନେଇ ପଣ୍ଡିଚେରୀ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ। ସେଠାରେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ସଂସ୍କାରକ ଭାବେ ମାନବିକ ବିକାଶ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ବ ଦେଉଥିବା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ ମାନବ ଜୀବନକୁ ଦିବ୍ୟ ଜୀବନରେ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିବା ତାଙ୍କ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା। ସମୟକ୍ରମେ ତାଙ୍କ ଅନୁଗାମୀଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବଢ଼ିବାରୁ ୧୯୨୬ରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେଲା ‘ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ ଆଶ୍ରମ’। ୧୯୫୦ ଡିସେମ୍ବର ୫ରେ ମହାନ୍ ସ୍ବାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ ଦେହ ତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ।
Popular Categories
Previous article
Next article