ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଆମେ ପହଞ୍ଚି ମଧ୍ୟ ପୁରାତନ ନିୟମ ଓ ପରମ୍ପରା ସହ ଘନିଷ୍ଠତାର ସହ ବାନ୍ଧିହୋଇରହିଛେ। ଏହାର ଏକ ସୁନ୍ଦର ଉଦାହରଣଟିଏ ହେଲା ପେରୁର ଆଦିବାସୀ ଗ୍ରାମ କୁଜକୋର ପାରମ୍ପାରିକ ପୋଲ। ଆଦିବାସୀ ଲୋକେ ଏକ ପାର୍ବତୀୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ରହୁଛନ୍ତି। ସେଠାର ଏମ୍ପୁରିମିକ୍ ନଦୀ ଉପରେ ନିର୍ମିତ ପୋଲ ସହ ନିକଟସ୍ଥ ସହରର ଯୋଗାଯୋଗ ରହିଛି। ୨୨୦ ଫୁଟ୍ ଉଚ୍ଚତା ଓ ୧୧୮ ଫୁଟ୍ ଲମ୍ବା ଏହି ପୋଲରେ ଦୈନିକ ଶହଶହ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକ ଓ ପର୍ଯ୍ୟଟକମାନେ ନିୟମିତ ଯା’ଆସ କରନ୍ତି। ଏଇ ପୋଲ ନିର୍ମାଣ ପଛରେ ସୁନ୍ଦର ଲୋକକଥା ରହିଛି। ପ୍ରାୟ ୫୦୦ ବର୍ଷ ତଳର ଘଟଣା। ପର୍ବତର ଆଦିବାସୀ ବାହାର ଦୁନିଆ ସମ୍ପର୍କରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଜ୍ଞ ଥିଲେ। କାରଣ ଯୋଗାଯୋଗର ଏକମାତ୍ର ମାଧ୍ୟମ ଥିଲା ନଦୀ। ତେବେ ନଦୀ ପାଣିର ସ୍ରୋତ ଏତେ ପ୍ରଖର ଥିଲା ଯେ ଅଧିକାଂଶ ଯାତ୍ରୀବାହୀ ଡଙ୍ଗା ବୁଡ଼ିଯାଉଥିଲା। ସେ ସମୟରେ ଲୋକେ ଚିନ୍ତା କଲେ ପୋଲଟିଏ ତିଆରି ହୋଇପାରିଲେ ଯୋଗାଯୋଗ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରନ୍ତା। ପର୍ବତର ଜଙ୍ଗଲୀ ଘାସରେ ମଜବୁତ୍ ଦଉଡ଼ି ତିଆରି କରି ତାହାକୁ ପୋଲ ନିମନ୍ତେ ବ୍ୟବହାର କରାଗଲା। ଗତ ୫୦୦ ବର୍ଷ ହେଲାଣି, ସେଠା ନିୟମ ଅନୁସାରେ ପ୍ରତି ବର୍ଷ ନୂଆ ଦଉଡ଼ିରେ ପୋଲ ତିଆରି କରାଯାଏ। ଗ୍ରାମର ବୟୋଜ୍ୟେଷ୍ଠ ଲୋକଙ୍କ କହିବାନୁସାରେ, ଯେତେ ଝଡ଼ବତାସ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ପୋଲ ତାଙ୍କର ଭାଙ୍ଗେନାହିଁ। ୧୦୦ ଫୁଟ୍ ଲମ୍ବ ଏହି ପୋଲ ଚଳିତଥର ମାତ୍ର ୩ଦିନରେ ଗାଁଲୋକେ ତିଆରି କରିପାରିଛନ୍ତି। ୨୦୧୩ରେ ଏଇ ପୋଲକୁ ‘ବିଶ୍ବ ଐତିହ୍ୟ’ରେ ସ୍ଥାନ ଦିଆଯାଇଛି। ପର୍ଯ୍ୟଟକମାନେ ମଧ୍ୟ ପୋଲର ଏ ଦୃଢ଼ତା ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି।
