ଶ୍ରମ ଆଇନ ସଂସ୍କାର
ଶ୍ରମିକଙ୍କ କଲ୍ୟାଣକୁ ଗୁରୁତ୍ବ ଦିଆଯାଉ
ସମ୍ପ୍ରତି ଦେଶରେ ଗୋଟିଏ ପଟେ ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀମାନେ ପୁରୁଣା ପେନ୍ସନ ଯୋଜନା ଫେରାଇ ଆଣିବାକୁ ଦାବି କରୁଥିବାବେଳେ ଅନ୍ୟପଟେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୋଇଥିବା ନୂତନ ଶ୍ରମ ଆଇନ ବା ଲେବର କୋଡ୍ ବିରୋଧରେ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନଗୁଡିକ ଆନ୍ଦୋଳନ କରୁଛନ୍ତି। ଉପରୁ ଦେଖିଲେ ଏହା କିଛି ସାଧାରଣ ଦାବି ଭଳି ମନେହୁଏ; କିନ୍ତୁ ବାସ୍ତବରେ ଏହା ସରକାର ଏବଂ ଶ୍ରମିକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବଢୁଥିବା ଅବିଶ୍ବାସକୁ ଦର୍ଶାଉଛି।
ପୁରୁଣା ପେନ୍ସନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଫେରାଇ ଆଣିବା ପାଇଁ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କର ଆନ୍ଦୋଳନ କେବଳ ଅଧିକ ଅର୍ଥ ପାଇବାର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ, ବରଂ ଏହା ଭବିଷ୍ୟତର ସାମାଜିକ ଓ ଆର୍ଥିକ ସୁରକ୍ଷା ନେଇ ଥିବା ଚିନ୍ତାକୁ ଦର୍ଶାଏ। ପୁରୁଣା ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ, ଅବସର ପରେ ନିର୍ଦିଷ୍ଟ ଏବଂ ନିଶ୍ଚିତ ପେନ୍ସନ ମିଳୁଥିଲା, ଯାହା ମହଙ୍ଗା ଭତ୍ତା ବୃଦ୍ଧି ସହିତ ବଢ଼ୁଥିଲା, ଫଳରେ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ଅବସର ପରେ ଏକ ସମ୍ମାନଜନକ ଜୀବନର ନିଶ୍ଚିତତା ଥିଲା। ଏହାର ବିପରୀତରେ, ନୂଆ ପେନ୍ସନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବଜାର ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ଭରଶୀଳ, ଯେଉଁଥିରେ ବଜାରର ଅସ୍ଥିରତା ଯୋଗୁଁ ଲାଭ ଓ କ୍ଷତିର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି। ଏହା କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କ ମନରେ ଆଶଙ୍କା ସୃଷ୍ଟି କରିଛି ଯେ ସେମାନଙ୍କ ଅବସର ଜୀବନ ବଜାରର ଅନିଶ୍ଚିତତା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବ। ଅଷ୍ଟମ ବେତନ ଆୟୋଗରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଚିନ୍ତା ଦୂର କରିବା ପାଇଁ କୌଣସି ସ୍ପଷ୍ଟ ଆଶ୍ବାସନା ମିଳିନାହିଁ। ଏହି ସମୟରେ ସରକାର ଚାରିଟି ନୂଆ ଶ୍ରମ ଆଇନ ଲାଗୁ କରିଛନ୍ତି- ମଜୁରି, ଶିଳ୍ପ ସମ୍ପର୍କ, ସାମାଜିକ ସୁରକ୍ଷା ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷେତ୍ର ସୁରକ୍ଷା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ। ସରକାର କହୁଛନ୍ତି ଯେ ଏହା ଜଟିଳ ପୁରୁଣା ଆଇନଗୁଡ଼ିକୁ ସରଳ କରିବା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ସଂସ୍କାର; କିନ୍ତୁ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନମାନେ ଏହାକୁ ତୀବ୍ର ବିରୋଧ କରୁଛନ୍ତି। ଏହି ନୂଆ ଆଇନରେ ମାଲିକମାନଙ୍କୁ ସହଜରେ ଶ୍ରମିକ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ବରଖାସ୍ତ କରିବାର ସୁବିଧା ରହିଛି ଏବଂ ଚୁକ୍ତିଭିତ୍ତିକ ଓ ସୀମିତ ସମୟ ପାଇଁ ନିଯୁକ୍ତିର ସୁଯୋଗ ବଢ଼ୁଛି। ସଂଗଠିତ ଓ ଅସଂଗଠିତ ଉଭୟ କ୍ଷେତ୍ରର ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଶ୍ରମିକଙ୍କ ପାଇଁ ଏହା ଏକ ବଡ଼ ଆଶଙ୍କା ସୃଷ୍ଟି କରିଛି।
ଦେଶ ବର୍ତ୍ତମାନ ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ଉତ୍ପାଦନ କେନ୍ଦ୍ର ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛି, ଯାହା ପାଇଁ ଶ୍ରମ ସଂସ୍କାର ଜରୁରୀ; କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ସଂସ୍କାର ଏକପାଖିଆ, ଅସ୍ପଷ୍ଟ କିମ୍ବା ଶ୍ରମିକ ବିରୋଧୀ ବୋଲି ଅନୁଭୂତ ହୁଏ, ତାହା ନିଜର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ବିଫଳ କରେ। ଲାଗୁଛି ସରକାର ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନ କିମ୍ବା ରାଜ୍ୟ ସରକାରମାନଙ୍କ ସହ ଯଥେଷ୍ଟ ସହମତି ଗଢ଼ିବାରେ ବିଫଳ ହୋଇଛନ୍ତି। ଫଳରେ ଅନୁଭବ ହେଉଛି ଯେ ଆର୍ଥିକ ସ୍ବାୟତ୍ତତାକୁ ଶ୍ରମିକ କଲ୍ୟାଣଠାରୁ ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଆଯାଉଛି। ସାମାଜିକ ନ୍ୟାୟ ଉପରେ ଗର୍ବ କରୁଥିବା ଗଣତନ୍ତ୍ରରେ ଏହି ଧାରଣା ଅତ୍ୟନ୍ତ କ୍ଷତିକାରକ। ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀ ଏବଂ ଶ୍ରମିକ ଗୋଷ୍ଠୀର ଏକାଠି ବିରୋଧ ଏକ ଚେତାବନୀ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରାଯିବା ଉଚିତ। ଶ୍ରମିକମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସର ପୁନଃସ୍ଥାପନ ପାଇଁ ଶ୍ରମ ଆଇନଗୁଡ଼ିକୁ ଖୋଲା ମନରେ ପୁନର୍ବିଚାର କରିବା ଦରକାର ଏବଂ ଆଲୋଚନା ଟେବୁଲରେ ଶ୍ରମିକମାନଙ୍କ ସ୍ୱରକୁ ସ୍ଥାନ ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ। ଏହା ସହିତ ପେନ୍ସନ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଏକ ସ୍ପଷ୍ଟ, ସ୍ୱଚ୍ଛ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଆବଶ୍ୟକ। ସରକାର ଏହି ପ୍ରତିବାଦକୁ ବିଶୃଙ୍ଖଳା ନ ଭାବି, ଶ୍ରମିକଙ୍କ ସମସ୍ୟା ସମାଧାନର ଏକ ସୁଯୋଗ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଉଚିତ।
